Back to top

Ιστορίες και παραδόσεις του πλεξίματος σε άλλες Χώρες του Κόσμου

Ιστορίες και  παραδόσεις του πλεξίματος σε άλλες Χώρες του Κόσμου

Το πλέξιμο, η τέχνη της δημιουργίας υφάσματος με σύμπλεξη θηλιών νήματος με βελόνες, έχει μια πλούσια ιστορία που εκτείνεται σε όλο τον κόσμο. Ενώ συχνά συνδέεται με άνετα πουλόβερ και ζεστές κουβέρτες, το πλέξιμο έχει βαθιά πολιτιστική σημασία σε πολλές χώρες. Κάθε πολιτισμός έχει αναπτύξει μοναδικές τεχνικές, πρότυπα και παραδόσεις που αντικατοπτρίζουν την κληρονομιά και την ιστορία του. Αυτό το άρθρο διερευνά τις συναρπαστικές ιστορίες και τις παραδόσεις του πλεξίματος από διάφορα μέρη του κόσμου.

1. Σκωτία και νησιά Αράν: Η κληρονομιά των πουλόβερ των ψαράδων

Στη Σκωτία και στα νησιά Aran στα ανοικτά των ακτών της Ιρλανδίας, το πλέξιμο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της τοπικής κουλτούρας εδώ και αιώνες. Το εμβληματικό πουλόβερ Aran, με τα περίπλοκα σχέδια καλωδίων, είναι γεμάτη παράδοση. Κάθε σχέδιο και βελονιά πιστεύεται ότι έχει συμβολικές έννοιες, που συχνά αντιπροσωπεύουν τα φυσικά στοιχεία και τη ζωή των νησιωτών. Για παράδειγμα, η βελονιά της κηρήθρας συμβολίζει την εργατική μέλισσα, ενώ η βελονιά του καλωδίου τα σχοινιά του ψαρά.

Η προέλευση του πουλόβερ Aran χρονολογείται από τον 19ο αιώνα, όταν οι ντόπιες γυναίκες έπλεκαν αυτά τα ρούχα για τους συζύγους τους ψαράδες. Τα πουλόβερ σχεδιάστηκαν για να είναι ανθεκτικά και ζεστά, κατάλληλα για τις δύσκολες καιρικές συνθήκες στη θάλασσα. Η φυσική λανολίνη στο μαλλί έκανε τα πουλόβερ αδιάβροχα, παρέχοντας πρόσθετη προστασία. Σήμερα, τα πουλόβερ Aran αγαπιούνται όχι μόνο για την πρακτικότητά τους αλλά και ως κειμήλια που περνούν από γενιά σε γενιά.

2. Νορβηγία: Η διαχρονική ομορφιά του Selbu Mittens

Το νορβηγικό πλέξιμο είναι γνωστό για τα περίπλοκα μοτίβα και τα ζωντανά του χρώματα, ιδιαίτερα εμφανή στα διάσημα γάντια Selbu. Προερχόμενα από την περιοχή Selbu στα μέσα του 19ου αιώνα, αυτά τα γάντια χαρακτηρίζονται από τα διακριτικά ασπρόμαυρα μοτίβα τους. Η ιστορία λέει ότι ένα νεαρό κορίτσι με το όνομα Marit Emstad δημιούργησε το πρώτο γάντι Selbu το 1857 και η δημοτικότητά του εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη τη Νορβηγία.

Τα γάντια Selbu πλέκονται παραδοσιακά με δύο χρώματα, δημιουργώντας περίπλοκα σχέδια που συχνά περιλαμβάνουν αστέρια, νιφάδες χιονιού και άλλα γεωμετρικά σχέδια. Αυτά τα γάντια δεν είναι μόνο λειτουργικά αλλά και σύμβολο της νορβηγικής κληρονομιάς, που φοριούνται συχνά κατά τη διάρκεια εθνικών εορτασμών και εορτών.

3. Περού: Οι πολύχρωμες παραδόσεις του πλέξιμο των Άνδεων

Στις περιοχές των Άνδεων του Περού, το πλέξιμο και η ύφανση είναι ζωτικής σημασίας πτυχές του ιθαγενούς πολιτισμού. Οι κάτοικοι των Άνδεων χρησιμοποιούν μια τεχνική που ονομάζεται «chullo» για να πλέξουν ζωηρά, πολύχρωμα καπέλα με πτερύγια αυτιών. Αυτά τα καπέλα είναι κατασκευασμένα από μαλλί αλπακά ή λάμα, γνωστό για την απαλότητα και τη ζεστασιά του. Κάθε chullo είναι μοναδικό, με σχέδια και χρώματα που μπορούν να υποδεικνύουν την κοινότητα του χρήστη, την οικογενειακή κατάσταση, ακόμη και την κοινωνική κατάταξη.

Το πλέξιμο στο Περού είναι συχνά μια κοινή δραστηριότητα, με δεξιότητες που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Τα πολύχρωμα σχέδια δεν είναι μόνο διακοσμητικά αλλά έχουν και πολιτιστική σημασία, συχνά απεικονίζοντας ζώα, φυτά και άλλα στοιχεία της μυθολογίας των Άνδεων.

4. Ιαπωνία: Η τέχνη του Amigurumi

Στην Ιαπωνία, το πλέξιμο έχει πάρει μια παιχνιδιάρικη και καλλιτεχνική μορφή γνωστή ως amigurumi, η τέχνη του πλεξίματος ή του κροσέ μικρών γεμισμένων παιχνιδιών. Αυτή η παράδοση κέρδισε δημοτικότητα στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και έκτοτε έχει γίνει παγκόσμιο φαινόμενο. Οι φιγούρες Amigurumi συχνά απεικονίζουν χαριτωμένα ζώα, φανταστικά πλάσματα, ακόμη και δημοφιλείς χαρακτήρες από anime και manga.

Η παράδοση του amigurumi αντανακλά την ευρύτερη πολιτιστική έμφαση της Ιαπωνίας στο kawaii (χαριτωμένο). Αυτά τα μικρά, περίπλοκα κατασκευασμένα παιχνίδια δεν αγαπιούνται μόνο από τα παιδιά αλλά και από τους ενήλικες που εκτιμούν την τέχνη και τη νοσταλγία που συνδέονται με αυτά. Το Amigurumi έχει γίνει ένας τρόπος για τους πλέκτριες να εκφράζουν τη δημιουργικότητα και να φέρνουν χαρά στους άλλους μέσω των δημιουργιών τους.

5. Ισλανδία: Η κληρονομιά του Lopapeysa

Το ισλανδικό πλέξιμο είναι συνώνυμο με το lopapeysa, ένα παραδοσιακό ισλανδικό πουλόβερ φτιαγμένο από μαλλί lopi. Το Lopi είναι μοναδικό γιατί είναι φτιαγμένο από μαλλί ισλανδικού προβάτου, το οποίο είναι εξαιρετικά ζεστό και ελαφρύ. Η lopapeysa χαρακτηρίζεται από το κυκλικό της σχέδιο με ζυγό, που συχνά διαθέτει γεωμετρικά μοτίβα και μοτίβα εμπνευσμένα από τα φυσικά τοπία της Ισλανδίας.

Η παράδοση του πλεξίματος των πουλόβερ lopapeysa ξεκίνησε στα μέσα του 20ου αιώνα, αλλά βασίζεται σε πολύ παλαιότερες πρακτικές πλεξίματος στην Ισλανδία. Αυτά τα πουλόβερ δεν είναι μόνο πρακτικά για το κρύο ισλανδικό κλίμα αλλά και σύμβολο εθνικής ταυτότητας. Πολλοί Ισλανδοί μαθαίνουν να πλέκουν από νεαρή ηλικία και η λοπαπέυσα έχει γίνει αγαπημένο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας.

6. Τουρκία: Ο συμβολισμός της κάλτσας

Στην Τουρκία, το πλέξιμο έχει μακρά ιστορία, ιδιαίτερα στη δημιουργία χειροποίητων πλεκτών καλτσών γνωστών ως «πατίκ». Αυτές οι κάλτσες κατασκευάζονται συχνά με περίπλοκα μοτίβα και έντονα χρώματα, με κάθε σχέδιο να φέρει συγκεκριμένες έννοιες και συμβολισμούς. Για παράδειγμα, ορισμένα μοτίβα μπορούν να αντιπροσωπεύουν προστασία από το κακό, τη γονιμότητα και την καλή τύχη.

Η παράδοση του πλεξίματος πατίκ είναι βαθιά ενσωματωμένη στην τουρκική κουλτούρα, με διάφορες περιοχές να έχουν τα δικά τους ξεχωριστά στυλ και μοτίβα. Αυτές οι κάλτσες δίνονται συχνά ως δώρα κατά τη διάρκεια γάμων και άλλων σημαντικών γεγονότων της ζωής, συμβολίζοντας τη ζεστασιά και τη φροντίδα.

Το πλέξιμο είναι κάτι περισσότερο από μια τέχνη. είναι μια μορφή πολιτιστικής έκφρασης που αφηγείται τις ιστορίες ανθρώπων και τόπων. Από τα περίπλοκα σχέδια καλωδίων των πουλόβερ Aran μέχρι τα ζωντανά chullos του Περού και τα γοητευτικά amigurumi της Ιαπωνίας, κάθε παράδοση φέρνει τη μοναδική της γεύση στην παγκόσμια ταπισερί του πλεξίματος. Καθώς αυτές οι ιστορίες και οι τεχνικές περνούν από γενιά σε γενιά, συνεχίζουν να συνδυάζουν το παρελθόν και το παρόν, διατηρώντας την πλούσια κληρονομιά αυτής της διαχρονικής τέχνης.